Lennart Soberon

Artistiek coördinator bij KASKcinema / postdoctoraal onderzoeker aan de Vrije Universiteit Brussel

Aanvankelijk koos ik voor Communicatiewetenschappen uit een interesse in media en populaire cultuur, maar ook omdat ik als verkoper werkte en daar toekomst in zag. Ik beeldde me al verschillende communicatiemanagementjobs in, maar dat is dus anders uitgedraaid. Je krijgt heel veel brede perspectieven mee in de opleiding en er is zoveel om van te houden. Communicatiewetenschappen is een richting voor al wie een hart heeft voor de mens, media en maatschappij, voor televisie en cinema, maar ook voor wie politiek geëngageerd is en wilt weten hoe macht zich reproduceert.

Passievolle proffen

Door de diversiteit in de opleiding ontdek je wat je écht boeit. Bovendien kan je naast je studies je eigen interesses nastreven en eigen projecten uitspitten. Mijn wereldbeeld is bijvoorbeeld veranderd door passievolle proffen over films te horen spreken en kritische theorieën mee te krijgen. Op den duur zag ik de opleiding niet enkel als studie, maar ook als een vorm van zingeving. Na het afstuderen had ik tal van plannen door al die ontdekte passies, maar uiteindelijk ben ik in de academische wereld beland.

Maatschappelijke insteek

Naast mijn onderzoeks- en onderwijsactiviteiten zette ik me ook in voor veel zijprojecten waardoor ik na mijn doctoraat uiteindelijk bij KASKcinema deeltijds kon starten als artistiek coördinator. Ik stel het programma samen en bouw maatschappelijk thematische lijnen uit. De kritische kijk uit mijn studies heeft me beïnvloed als programmator. Deze job heeft voor mij zelfs een activistische insteek: je kan met de programmatie zelfs bijdragen aan bewustwording over sociale thema’s. Films zijn niet enkel vormen van entertainment, maar dragers van betekenissen. De kijk op film als communicatiemiddel dat een wereldbeeld uitdraagt neem ik mee uit mijn opleiding.

Daarnaast ben ik als postdoctoraal onderzoeker verbonden aan een Europees project waarvoor ik de filmische verbeelding van grensgebieden onderzoek. Dat kan bijvoorbeeld gaan over cinema als manier om migranten af te schrikken om een grens over te steken. In de eerste fase moet ik veel research doen. Het is net theoretisch detectivewerk: op zoek naar actoren, naar films over grenzen… Ik zal vermoedelijk zo’n 140 films hierover bekijken en analyseren. In de volgende fase zullen we ons onderzoek verder zetten in specifieke regio’s. De methodologische en theoretische input uit mijn studies gebruik ik dus nog vrijwel elke dag!

Verder ben ik ook mede-oprichter van Kinoautomat, een cinefiele organisatie om filmcultuur te promoten bij jongeren. Een normale week is door al die verschillende activiteiten dan ook erg gevuld en soms wat chaotisch, maar ik haal er heel veel voldoening uit!

Wees assertief

Ik had het geluk relatief snel werk te vinden. De kansen die op mijn pad kwamen hadden deels te maken met mijn assertieve houding om zelf contacten te leggen en te durven doorvragen, maar het is natuurlijk een zoekproces. Als ik één tip zou geven: klop overal aan, en probeer zoveel mogelijk dingen uit. Zo krijg je een beeld van het werkveld, je eigen interesses en merk je waarop je wilt inzetten. Het stopt niet bij je opleiding, dan begint het pas. Ook tijdens je studies kan je er al mee starten: doe vrijwilligerswerk, loop stage, zoek extracurriculaire activiteiten!