Sofie Verhaeghe
Motivatie
Wat is je belangrijkste motivatie voor onderzoek?
Onderzoek is voor mij een bron van kennisontwikkeling. Resultaten uit onderzoek vergroten ons inzicht over de wereld waarin we leven. Om niet te verzeilen in een enge en eenzijdige kijk op wat zich afspeelt is diversiteit in onderzoek nodig. Verschillende methodologieën (kwantitatief en kwalitatief) zijn noodzakelijk om een breed perspectief te behouden. Ook onderzoek voeren vanuit een verscheidenheid aan disciplines en actoren, helpt om kritisch, open en breed te blijven denken en werken. Op die manier is kennis uit onderzoek een cruciale aanvulling voor kennis uit ervaring. Zeker voor een complex gegeven als geestelijke gezondheid is dit belangrijk.
Waarom denk je dat het versterken van de geestelijke gezondheidszorg zo belangrijk is?
Evoluties en inzichten uit verschillende domeinen, hebben ons geleerd dat geestelijke gezondheid vaak aan de basis ligt van zowel individuele als maatschappelijke outcomes. Niet alleen de nauwe verbinding tussen fysiek en mentaal welzijn is aangetoond, maar ook de impact van geestelijke gezondheid op o.a. sociale, economische, demografische evoluties is gedocumenteerd. Versterken van de geestelijke gezondheid is dus versterken van het individu en de samenleving. Het is de basis voor maatschappelijke groei vanuit een positieve insteek en kan bescherming en weerwerk bieden voor negatieve onderstromen en tendensen.
Hoe kan onderzoek de wereld veranderen?
Onderzoek kan enkel leiden tot verandering als het de basis vormt voor brede reflectie en debat. Een onderzoek biedt slechts een gefragmenteerd beeld van een fenomeen. Enkel door resultaten van meerdere onderzoeken samen te brengen en erover in discussie te gaan, komen we tot inzichten die een betekenisvolle basis kunnen vormen voor verandering. Maar er is meer nodig. Hoewel het belang van geestelijke gezondheid veelvuldig aangetoond werd, blijft het ondergewaardeerd. De focus op het lichamelijke overheerst en de investering in geestelijke gezondheid(zorg) blijft relatief beperkt. Hopelijk kan het bundelen van (onderzoeks)krachten in consortia als PSYNC een katalysator vormen voor een veranderingsproces.
Met wie buiten de academische wereld hebt u al samengewerkt en belangrijke resultaten behaald?
Vanuit mijn verplegingswetenschappelijke achtergrond, sluiten mijn onderzoeksprojecten en -trajecten, nauw aan bij de GGZ-verpleegkundige praktijkvoering en opleiding. In samenwerking met psychiatrische ziekenhuizen en eerstelijnsorganisaties, universiteiten en hogescholen, patiënten en familie (-organisaties), belangenverenigingen, ervaringsdeskundigen, beleidsmakers, hulp- en zorgverleners worden onderzoeken geïnitieerd, opgezet en uitgevoerd. De nauwe verbinding met het werkterrein van de GGZ-verpleegkunde zorgt voor een vlotte implementatie en uitrol van onderzoeksresultaten. Op die manier waren de onderzoeksprojecten de motor voor evoluties in o.a. veiligheidsmanagement, vroegsignalering, patiëntenparticipatie, suïcidepreventie, outcome- en kwaliteitsindicatoren. De onderzoekssamenwerking heeft ook geleid tot de oprichting van Letie (www.letie.be) een organisatie die de krachten van de GGZ-verpleegkunde bundelt om kennisontwikkeling en uitbouw van expertise te stimuleren.
Publicaties
https://biblio.ugent.be/person/801001334516