Gwen Herkes

Assistent en doctoraatsonderzoeker

Criminologische Wetenschappen 2008 - 2012

Mijn eerste werkervaring was bij het Instituut voor de Gelijkheid van Vrouwen en Mannen, een federale overheidsdienst. Daar heb ik gewerkt bij de cel geweld, waarbij ik vooral focuste op gendergerelateerd geweld zoals partnergeweld, seksueel geweld, genitale verminking van vrouwen, enz. Ik werkte daar als projectmedewerker en schreef mee aan beleidsadviezen, het nationaal actieplan, enz. Na 2 jaar kon ik starten aan de UGent als assistent. De academische wereld had mij altijd geboeid en zo kon ik mij nog verder specialiseren in één bepaald domein binnen de criminologie.

In het kader van mijn assistentschap focus ik op twee zaken. Enerzijds zijn dat mijn onderwijstaken, waarbij ik ondersteuning bied aan een professor in het kader van zijn lessen, examens, enz. Daarnaast werk ik ook aan mijn doctoraatsonderzoek. Mijn onderzoek gaat over slachtofferschap in een context van migratie en mensensmokkel waarbij ik onderzoek of mensen die gesmokkeld zijn - en in een later stadium ook mensen die verhandeld zijn - zichzelf ook als slachtoffer gaan beschouwen. Mijn onderzoek handelt voornamelijk over de eigen ervaringen van deze mensen.

Ik wist op voorhand al dat het niet evident is om in de academische wereld carrière te maken aangezien het een zeer competitieve omgeving is met weinig plaatsen. Komt daarbij dat ik in mijn vorige job al heb kunnen proeven van het beleidsmatige. Ik vind het idee best fijn dat je in je job impact kan hebben op het beleid en dit kunt veranderen om uiteindelijk te proberen komen tot een betere situatie. Het is daarenboven altijd al mijn bedoeling geweest om in mijn huidige job mijn expertise en vaardigheden verder uit te bouwen om daarna opnieuw richting een beleidsmatige job te trekken. Maar zeg nooit nooit, mochten er zich kansen aandienen op de universiteit, dan zien we wel.

"In onze opleiding wordt erg gefocust op het methodologische, met name hoe je onderzoek doet op een kwaliteitsvolle manier. Die kritische inzichten hebben mij sterk gevormd."

Te bedenken dat ik als studiekiezer niet onmiddellijk aan Criminologische Wetenschappen had gedacht. Ik volgde een sterk wetenschappelijke richting met 8 uur wiskunde waarbij ik amper noties had gekregen van het recht of andere meer sociaal wetenschappelijke vakken. Maar alles rond criminaliteit en hoe de maatschappij daarop reageert, heb ik altijd wel interessant gevonden en volgde ik dan ook in de actualiteit. Toen ik uiteindelijk startte met Criminologische Wetenschappen wist ik vooraf dat het een redelijk theoretische opleiding zou zijn. Maar dat was net wat mij interesseerde. De wetenschap achter waarom mensen criminaliteit plegen, de manier waarop in onze maatschappij omgegaan wordt met slachtoffers en daders, enz. Dat vond ik terug in de opleiding. Net als het kritisch benaderen van bepaalde fenomenen en het beleid.

In onze opleiding wordt erg gefocust op het methodologische, met name hoe je onderzoek doet op een kwaliteitsvolle manier, of je kan vertrouwen op de resultaten uit een bepaald onderzoek en of je ze al dan niet kunt veralgemenen. Die kritische inzichten hebben mij sterk gevormd. Je krijgt in de opleiding ook de mogelijkheid een heel aantal keuzevakken te kiezen, zodat je kan inspelen op je eigen interesses. Zelf koos ik voor rechtsvakken omdat ik merkte dat het juridische mij ook erg interesseerde.

"Als je geïnteresseerd bent in de achterliggende processen en theoretische inzichten, dan zou ik zeker aanraden om voor deze opleiding te kiezen."

‘Waarom voor Criminologische Wetenschappen kiezen, als er al zo weinig werk is voor criminologen’, hoor ik wel eens zeggen. Een vooroordeel waardoor jongeren zich niet mogen laten afschrikken. Als criminoloog word je zo breed gevormd waardoor je breed inzetbaar bent. Daardoor heb je ook de kans om in veel verschillende jobs terecht te komen. Ik ben ervan overtuigd dat de interesse in het domein dat je studeert en in hetgeen je later wil doen, ervoor zal zorgen of je daarin slaagt of niet. Laat je dus vooral leiden door je interesse. Tegelijk moeten jongeren zich natuurlijk wel bewust zijn van wat de opleiding juist inhoudt. Want het is niet zo dat wij opgeleid worden om per se één op één gesprekken te hebben met gedetineerden, met slachtoffers, enz. Als je zoiets wil, dan kan je beter een professionele bachelor volgen dan een academische master. Maar als je geïnteresseerd bent in de achterliggende processen en theoretische inzichten, dan zou ik zeker aanraden om voor deze opleiding te kiezen.