Jinmei Deriemaeker
Herstelbemiddelaar bij Moderator vzw
Criminologische Wetenschappen 2011 - 2015
Ik ben herstelbemiddelaar bij Moderator vzw, Forum voor Herstelrecht en Bemiddeling. Wij bieden mensen die betrokken zijn geweest bij een misdrijf of een verkeersongeval de mogelijkheid om contact met elkaar te leggen en met elkaar te communiceren, wat in een gewone gerechtelijke procedure vaak niet mogelijk is. Zo kunnen ze spreken over wat er gebeurd is en de gevolgen die dat heeft gehad. We merken dat zowel slachtoffer als dader vaak met veel vragen achterblijven en de nood hebben om de ander nog iets te zeggen. Slachtoffers worstelen vaak met de ‘waarom’ vraag: “Waarom moest dat gebeuren?” of “Waarom is dat net mij overkomen?”. Anderzijds willen daders hun spijt uitdrukken en ook vertellen hoe het zover is kunnen komen. Onze job is dat contact en die communicatie mogelijk te maken. Mensen komen hier rechtstreeks terecht (de bemiddelingsdienst is online te bereiken via www.moderator.be, n.v.d.r.) of worden doorverwezen. Het traject is volledig vrijblijvend en vertrouwelijk.
"Zelf liep ik hier stage tijdens mijn opleiding Criminologische Wetenschappen. Toen al voelde ik dat ik heel sterk achter de missie en visie stond van de organisatie. Ik ging aan het denken over de wijze waarop het strafrecht omgaat met criminaliteit."
Zelf liep ik hier stage tijdens mijn opleiding Criminologische Wetenschappen. Toen al voelde ik dat ik heel sterk achter de missie en visie stond van de organisatie. Ik ging aan het denken over de wijze waarop het strafrecht omgaat met criminaliteit. Of er misschien nog andere mogelijkheden zijn om dat strafrechtelijk apparaat vorm te geven? De insteek die Moderator eraan geeft trok me alleszins heel erg aan. Immers, om een misdrijf of verkeersongeval voor een stuk terug te geven aan die mensen die erin betrokken zijn geweest, opdat zij zelf hun noden erin kunnen aangeven, is bijzonder waardevol. Om daarin iets te kunnen betekenen voor mensen, is wat me drijft in deze job.
Uiteraard loopt niet elke bemiddeling goed af, maar we hebben hier trajecten waarbij mensen echt wel stappen vooruit zetten. Waarbij het samenleggen van de puzzelstukjes hen helpt bij de verwerking. Soms kan het ook helpen om een schrik te boven te komen. Wat mensen eruit halen is heel uiteenlopend. Even goed kunnen mensen afspreken om mekaar voortaan met rust te laten. Het gaat erom dat partijen zelf tevreden zijn met de uitkomst van een bemiddeling.
Het was mijn eerste keuze om hier stage te lopen. Vaak kiezen studenten voor de populairste of de standaardberoepen zoals een stage bij een onderzoeksrechter, de politie, het parket of de rechtbank. Zelf zocht ik een tussenweg tussen het juridische en het sociale. Dat heb ik hier gevonden. Toen ik twee weken nadat ik afstudeerde de vraag kreeg of ik hier aan de slag wou gaan, aarzelde ik dan ook geen seconde.
"Ik was altijd al gefascineerd door criminaliteit op zich. Hoe komen mensen ertoe om misdrijven te plegen? In de opleiding Criminologische Wetenschappen vond ik de ideale combinatie tussen het menselijke stuk enerzijds en het juridische anderzijds."
Als ik mijn job maar graag en met passie doe, zo zie ik het. Ik besef dat er binnen bemiddeling niet veel doorgroeimogelijkheden zijn. Tenzij je een staffunctie zou opnemen, maar dat is niet wat ik nu ambieer. Temeer omdat mijn huidige job heel gevarieerd is. Naast dossierwerk, staan wij ook in voor het structurele werk, zoals de contacten onderhouden met lokale partners, zijnde parket, gevangeniswezen, hulpverlening, politie, onderzoeksrechters enz. We gaan geregeld het overleg aan en geven vormingen om ons blijvend kenbaar te maken. Daarnaast staan we ook in voor alle eerste contacten, het onthaal en de administratie.
Ik was altijd al gefascineerd door criminaliteit op zich. Hoe komen mensen ertoe om misdrijven te plegen? In de opleiding Criminologische Wetenschappen vond ik de ideale combinatie tussen het menselijke stuk enerzijds en het juridische anderzijds. Ik had het gevoel dat de opleiding op mijn lijf geschreven was. Aanvankelijk was het mijn plan om bij de politie te gaan. Maar gaandeweg ben ik van dat idee afgestapt en wou ik eerder mensen helpen, dan ze op te sluiten (lacht). Nog dagelijks heb ik informatie nodig over het gerechtelijk systeem, over het gevangeniswezen, allemaal kennis die ik verworven heb op de universiteit. Door de kritische opleiding die ik heb genoten, ontwikkelde ik bovendien een eigen visie op de maatschappij. Je leert genuanceerd te zijn. Niet alles is zwart wit.