Privédetective Engels

Criminologische Wetenschappen 2009 - 2012

Als privédetective doe ik vaststellingen van het tijdsgebruik van personen om bepaalde juridische zaken of feiten zwart op wit te kunnen vaststellen. Het doel van die controles is afhankelijk van de vraag van de klant. Vaak gaat het om overspel waarbij klanten gewoon willen dat een vermoeden van overspel af dan niet bevestigd wordt. Is er een echtscheidingsprocedure gestart, dan worden wij ingeschakeld in een vooronderzoek met het oog op een betrapping van overspel met een gerechtsdeurwaarder. Waar zitten ze, met wie en wanneer? Dergelijke vaststelling gebeurt louter omwille van het financiële aspect.

Ook in het kader van stalking worden we gevraagd omdat de politie niet altijd de middelen heeft om dit na te gaan waardoor slachtoffers vaak gefrustreerd zijn. Wij verzamelen dan de nodige bewijzen, zodat de cliënt die kan overmaken aan de politie of zijn of haar advocaat. Voorts zijn we in de private sector actief bij de controle op hoederecht veelal bij vechtscheidingen. Wij staan als privédetective enkel in voor de objectieve vaststellingen. Het oordelen laten we aan anderen over.

"De job van privédetective is uiteraard geen “nine to five” job. Ik heb amper een sociaal leven want ik ben 24 op 7 met mijn job bezig. Je moet heel flexibel zijn en kort op de bal spelen."

Veertig procent van mijn opdrachten komt van particulieren. Voor het overige werk ik voor bedrijven, bijvoorbeeld in het kader van controle van vertegenwoordigers die klanten moeten bezoeken. Zijn de resultaten van een vertegenwoordiger verdacht afwijkend, dan vraagt een bedrijf om deze persoon te controleren. Mogelijk doet de vertegenwoordiger wel andere zaken tijdens de werkuren?

"Vóór de detectivewet van 1991 waren er wel een paar cowboys in de sector en durfde men de regels wel eens met voeten treden maar tegenwoordig verloopt alles juridisch correct. Je hebt in België een vergunning van Binnenlandse Zaken nodig om de job van privédetective te mogen uitoefenen."

De job van privédetective is uiteraard geen “nine to five” job. Ik heb amper een sociaal leven want ik ben 24 op 7 met mijn job bezig. Je moet heel flexibel zijn en kort op de bal spelen. Vooral in de private sector word je vaak geconfronteerd met emotionele verhalen, maar ik probeer om voldoende afstand te bewaren en die zaken niet mee naar huis te nemen.

"Juridische kennis is in deze job belangrijk, ook om de vraag van de klant te kunnen richten. In tegenstelling tot bedrijven weten particulieren niet altijd welke middelen ze wettelijk kunnen aanwenden. Dankzij de basis die ik kreeg tijdens mijn opleiding Criminologische Wetenschappen kan ik klanten wegwijs maken en duiden wat binnen een juridische context kan."

Juridisch moet je uiteraard weten hoe alles in mekaar zit. Je mag bijvoorbeeld niet zomaar overal beelden nemen. Er is een strenge wetgeving waar je je aan moet houden en het juridische kader waarin wij ons kunnen bewegen is beperkt. Vóór de detectivewet van 1991 waren er wel een paar cowboys in de sector en durfde men de regels wel eens met voeten treden maar tegenwoordig verloopt alles juridisch correct. Je hebt in België een vergunning van Binnenlandse Zaken nodig om de job van privédetective te mogen uitoefenen. Om die vergunning te bekomen moet je een lessenpakket volgen bij een daartoe erkende lesgever. Dat ik Criminologische Wetenschappen had gestudeerd was een troef want het zorgde ervoor dat ik de juridische bagage al had.

Juridische kennis is in deze job belangrijk, ook om de vraag van de klant te kunnen richten. In tegenstelling tot bedrijven weten particulieren niet altijd welke middelen ze wettelijk kunnen aanwenden. Dankzij de basis die ik kreeg tijdens mijn opleiding Criminologische Wetenschappen kan ik klanten wegwijs maken en duiden wat binnen een juridische context kan. Anderzijds is mijn kennis van sociologie en psychologie ook meegenomen, om gedragingen van mensen in te schatten en ermee om te gaan. Daardoor kan ik ook beter inspelen op situaties.

"Het is een behoorlijk zware job, waarbij je gedurig beschikbaar moet zijn. Ten slotte is er ook veel administratief werk aan verbonden want we schrijven ook veel rapporten. Vaak krijgen we vragen zoals: “Kun je de gsm van mijn man hacken?”. Maar dat kunnen we niet. Trouwens, zelfs als zouden we dat kunnen: het is wettelijk niet toegelaten."

Criminologische Wetenschappen koos ik vanuit mijn interesse voor menswetenschappen. Tijdens mijn opleiding Orthopedagogie had ik al kunnen proeven van de vakken psychologie en criminologie en dat smaakte naar meer. In het aanbod van Criminologische Wetenschappen vond ik de combinatie met strafrecht en menswetenschappen interessant, waarbij je je ook ging verdiepen in daderbeelden. Nadat ik afstudeerde wist ik sowieso dat een zittend beroep niets voor mij was. Ik wou de baan op en wellicht daarom ook dat de job van privédetective me aantrok. Enerzijds is het een solitair beroep, al heb je voor sommige opdrachten ook collega’s nodig. Dan moet je op mekaar kunnen rekenen. Een opdracht zal pas slagen, als die collega er staat op het afgesproken uur en liefst een kwartier vroeger (lacht). Want anders mis je net dàt beeld of die bewuste – liefst haarscherpe - foto. Ook moet je een degelijk rapport afleveren aan de klant.

Wellicht zijn dat de clichés die geassocieerd worden met het werk van een privédetective. Maar je mag het niet romantiseren. Ik zit vaak lang in de auto. Het is een behoorlijk zware job, waarbij je gedurig beschikbaar moet zijn. Ten slotte is er ook veel administratief werk aan verbonden want we schrijven ook veel rapporten. Vaak krijgen we vragen zoals: “Kun je de gsm van mijn man hacken?”. Maar dat kunnen we niet. Trouwens, zelfs als zouden we dat kunnen: het is wettelijk niet toegelaten.

Zelf heb ik lang getwijfeld over wat ik zou studeren. Ik heb zelfs nog overwogen om vliegtuigmechanicien te worden. Maar uiteindelijk besloot ik om Orthopedagogie te studeren, ook al omdat ik sociaal bewogen was. Al werd ook dat me afgeraden, want ik had mechanica gestudeerd in het middelbaar. Uiteindelijk vind je wel je weg zolang je iets kiest wat je graag studeert. Je job moet je ook graag doen. Privédetective is voor velen misschien een merkwaardige job, maar elk zaak geeft me veel voldoening. Al was het maar omdat ik een bijdrage kan leveren aan de oplossing van een probleem.