Boris Cruyssaert

Persverantwoordelijke Sensoa

Rechten 1987 - 1992

In een ideale wereld zou ik zeggen, volg je hart. Zo wou ik oorspronkelijk iets artistiek doen. Maar mijn moeder zei: “Doe jij maar eerst Rechten”. Gelijk had ze. Velen voelen zich geroepen, weinigen zijn uitverkoren, niet? (lacht) Als jonge gast van 17-18 is het heus niet makkelijk kiezen. Weet je dan eigenlijk echt al wat je later wil worden? Geef toe, wat weet je op je 18de van een beroepsloopbaan? Toch weinig.

"Word ik dan toch geen advocaat - dan kan ik met een ‘passe-partout’ opleiding als Rechten nog alle richtingen uit."

Ik had eerlijk gezegd geen idee. Wel wist ik dat ik altijd al graag had gepraat. Al van jongs af vond ik het fijn te pleiten voor bepaalde zaken. Uiteindelijk heb ik een stuk vanuit het romantisch beeld van de advocaat die de onschuldigen vrijpleit gekozen voor de opleiding Rechten. En anderzijds dacht ik - word ik dan toch geen advocaat - dan kan ik met een ‘passe-partout’ opleiding als Rechten nog alle richtingen uit.

Zo is het uiteindelijk ook gegaan, in een andere richting. Hoewel ik in het begin toch even aan de slag ben geweest als jurist op een van de administraties van Binnenlandse Zaken, waar ik zaken deed voor de Raad van State. Maar via een examen voor de Vlaamse overheid kwam ik al snel terecht in de communicatie.

Het was op de dienst Sensibilisering bij OVAM dat ik alles heb geleerd over communicatie, gaande van campagne voeren, redactioneel werk tot brochures maken en lay-outen. Na een 3tal jaar ging ik aan de slag als allround communicatieverantwoordelijke bij IPAC, de organisatie die destijds belast was met de coördinatie van alles rond aids en hiv. Ondertussen is IPAC mee geïntegreerd in wat nu Sensoa heet, het Vlaams expertisecentrum voor seksuele gezondheid. Daar ben ik persverantwoordelijke en verantwoordelijke corporate communicatie.

Persberichten schrijven, journalisten contacteren, getuigen zoeken voor journalisten – bijvoorbeeld in het kader van Wereldaidsdag -, vragen beantwoorden van journalisten, campagnes uitwerken, … tot het uittekenen van de persstrategie van Sensoa. Ik prijs mezelf gelukkig met een boeiende job waarbij ik enerzijds gedreven word door een stuk engagement. We hebben immers het voorrecht te mogen werken met een thema als seksuele gezondheid en dat gaat breed met onder meer de preventie van soa’s, de preventie van ongeplande zwangerschappen en ook van seksueel grensoverschrijdend gedrag. Daarnaast heb ik in mijn functie veel flexibiliteit en vrijheid om mijn agenda samen te stellen. Uiteraard heb ik mijn deadlines, maar over het algemeen is er veel autonomie.

"Dat ik voor een job in de communicatie heb gekozen zat er eigenlijk al aan te komen tijdens mijn studies. Ik heb meer aan mijn opleiding gehad dan je op het eerste zicht zou denken."

Dat ik voor een job in de communicatie heb gekozen zat er eigenlijk al aan te komen tijdens mijn studies. Ik koos voor keuzevakken als auteursrecht en mediarecht en schreef ook voor het studentenblad Schamper. Overigens heb ik meer aan mijn opleiding gehad dan je op het eerste zicht zou denken. Zo vroeg men mij op Sensoa onlangs iets uit te zoeken rond auteursrecht. Ik had de smaak meteen weer te pakken en dacht: “Dit is waar het om draait, een onderbouwing uitwerken voor een bepaalde stelling.” Da’s trouwens ook de basis van hoe je een persbericht schrijft. In de eerste alinea schrijf je de meest belangrijke zaken op van wat je wil zeggen en in de andere alinea’s werk je die uit. Je onderbouwt, net als in de rechtspraak.

Waarom Gent? Heel eenvoudig. Dat was het dichtst bij huis. En Gent vond ik een toffe stad. Ik heb op Home Astrid gezeten aan de Sterre, waardoor sommigen vonden dat ik niet echt “op kot” zat. Wel, ik kan je verzekeren, ik heb daar een fantastische tijd beleefd. Als ik er nu op terugblik, ik heb niet alleen een opleiding in de Rechten genoten, met de hele wereld die toen voor mij open is gegaan kreeg ik destijds een opleiding in het leven.