Trui De Maré

VRT-Journalist

Rechten 1984 - 1989

Het is geen bewuste keuze geweest om journalist te worden. Ik ben er als het ware ingerold. Na mijn studies Rechten heb ik nog een jaar Communicatiewetenschappen gestudeerd en ging ik naar de Academie voor ‘Voordracht en Toneel’. Eens afgestudeerd kon ik een eerste werkervaring opdoen door deeltijds aan de balie te gaan en ik kon dat combineren met een deeltijdse job aan de UGent, waarbij ik vorserswerk deed voor prof. dr. Els De Bens, gespecialiseerd in mediarecht. Toen dat ten einde liep moest ik weer op zoek naar een nieuwe deeltijdse baan. Op het advalvas bord aan de universiteit zag ik plots een oproep “Studio Brussel zoekt medewerkers”. Stubru hield toen eigen stemtesten, maar het was pas via de officiële stemtesten van de VRT dat ik uiteindelijk echt aan de slag kon. Mijn eerste opdracht was de presentatie van een bluesprogramma op Radio 2. Ook voor de sport op Radio 1 heb ik losse opdrachten gedaan. Begin 1993 kon ik dan voltijds aan de slag bij de VRT als regionaal reporter in Kortrijk bij Radio 2 West-Vlaanderen en heb ik de balie vaarwel gezegd.

“Waarom zou ze niet naar de Rechten gaan? Dan heeft ze een basisdiploma dat tot alles kan leiden."

In ‘96 kon ik aan de slag in Brussel voor de radio-duidingsmagazines van toen. Nadat ik in 2000 slaagde voor een journalistenproef werd de radionieuwsredactie mijn nieuwe stek, waar ik overigens nog steeds aan de slag ben. Hoewel er ondertussen al heel wat veranderd is. Zo werken we sinds dit jaar bijvoorbeeld met mensen van radio, TV en online samen in themaredacties. Die van mij is de sociaal economische themaredactie. Nog altijd is mijn focus radio, maar nu schrijf ik ook artikels voor de site vrtnws of zal ik in de toekomst ook  voor TV kunnen werken. Zo worden we multi-inzetbaar  voor alle media.

Nieuws is 24 op 24, met collega’s die toegewijd zijn aan de nacht, waarbij de ochtendploeg start om 4u ’s morgens. De kranten worden gecheckt, telexen uitgeplozen, woordvoerders uit hun bed gebeld. Niet vroeger dan half zeven, da’s de afspraak (lacht). En dan proberen om ministers of andere betrokkenen aan de lijn te krijgen. Als het lukt, sturen we nog een zendwagen uit voor een live-gesprek of reportage. Naarmate de ochtend vordert, komen er almaar meer mensen bij en vloeit de ene shift over in de andere tot de dag rond is.

"De jurist in mij wordt nog geregeld wakker."

Evenzeer als ik in de journalistiek ben gerold, was ook Rechten studeren geen uitgesproken keuze. Toch zeker niet in het begin. Politieke en Sociale Wetenschappen was toen hip. Ik had Latijn Wetenschappen gestudeerd en bovendien was ik goed in woord- en taalvakken. Maar na een viertal weken in de Pol & Soc had ik het gevoel dat ik er niet op mijn plaats zat. “Waarom zou ze niet naar de Rechten gaan?”, zei een bevriend journalist van mijn ouders, “Dan heeft ze een basisdiploma dat tot alles kan leiden”. Een raad die ik heb gevolgd. Gelukkig maar.

Zeker vanaf de licenties werd het boeiend:  strafrecht, Europees recht stond toen in de kinderschoenen… Ik heb uiteindelijk voor handels- en financieel recht gekozen. Nog steeds ben ik daar blij om. Zeker nu ik op een sociaal economische redactie zit komt mijn juridische achtergrond nog altijd van pas. De jurist in mij wordt nog geregeld wakker. Bestaat dat? Kan dat? Bestaan daar regels of wetgeving rond? Trouwens, zelfs nu sluit ik niet uit dat ik ooit nog eens ga bijscholen. Ik wil bijvoorbeeld mijn economische kennis nog verbreden. Begrotingen interesseren mij ontzettend. Instituties als het Planbureau. Voorspellingen als “onze economie gaat met zoveel procent groeien”. Hoe komen ze daar bij? Ik wil het allemaal weten. De cijfers achter het nieuws maken me nieuwsgierig. Ik ben niet voor niets journalist.

Jonge mensen die op het punt staan een studiekeuze te maken wil ik de raad geven stil te staan bij wat hun einddoel is. Zorg dat je een keuze maakt die niet te eng is, zeker als je nog niet helemaal zeker weet waar je terecht wil komen. En op dat vlak zorgt Rechten voor een brede en solide basis. Je sluit geen wegen af door Rechten te kiezen. Ik vertel je niets nieuws als ik zeg: le droit mène à tout.