Yaniss Aiche

Counsel EU Policy and EMEA Government Affairs Sheppard Mullin

Rechten 1995 - 2000

Hier bij de vestiging in Brussel van het internationale Sheppard Mullin werken advocaten van verschillende nationaliteiten, ingeschreven aan verschillende balies. Zelf pleit ik maar heel zelden voor de rechtbank. Als ik pleit is het in Luxemburg voor de Europese rechtbanken en hoven. In het Verenigd Koninkrijk maakt men trouwens het onderscheid tussen “solicitor” en “barrister”. Een “solicitor” is een zakenadvocaat die eerder – mondeling of schriftelijk - advies geeft rond contracten. Een “barrister” heeft het monopolie van het pleiten. Wij kennen dat onderscheid niet, maar in feite is de praktijk hier vergelijkbaar. Afhankelijk van hun focus of domein vind je hier advocaten die nooit naar de rechtbank zullen gaan, terwijl anderen dat wel doen. Wie familierecht doet bijvoorbeeld, vertoeft vaak op de rechtbank. In tegenstelling tot wie bijvoorbeeld corporate law doet.

Op de rechtbank werken is een totaal andere stiel. Dan heb je vaak te maken met procedures en een zeker formalisme. Terwijl wij dat veel minder kennen, zeker niet in een Californisch kantoor waar ik - zoals vandaag - gewoon in mijn jeans naar het werk kan komen. Ik heb trouwens ook nooit echt voor de advocatuur gekozen en vind nog altijd niet dat ik dat “traditionele” beroep uitoefen. Toch niet zoals velen dat kennen van televisie, waarbij je advocaten in toga ziet pleiten voor de rechtbank.

Mijn roeping lag van in het begin bij internationale betrekkingen. En dat is uiteindelijk wat ik elke dag nog doe. Ik help klanten de internationale opportuniteiten te gaan veroveren, met name zaken te gaan doen in China, in de VS en in Europa. Een groot stuk van mijn werk is trouwens ‘advocacy’: klanten gaan vertegenwoordigen voor autoriteiten. Dat kun je ook beschouwen als diplomatie.

"Mij moet je niets meer vragen over familierecht of nalatenschap. Maar belangrijk zijn wel de methodiek en discipline die je aan je opleiding Rechten overhoudt."

Die ambitie om internationale betrekkingen en diplomatie te doen had ik al op mijn 17de, maar ik wist niet meteen welke opleiding ik daarvoor wou volgen. Ik heb me pas op de laatste dag van de inschrijvingsperiode ingeschreven voor Rechten omdat men mij had gezegd dat je met die opleiding alle kanten uit kon en ook dat het diploma gewaardeerd werd. En mijn beste vriend ging Rechten studeren. Ik geef toe, ook dat speelde een rol (lacht).

Nadat ik afstudeerde kon ik via een beurs nog een jaar in Berkeley (VS) studeren. Het is door dat jaar “Internationale betrekkingen en internationaal recht” dat het voor mij pas helemaal duidelijk werd dat mijn ambitie binnen dat domein lag. Vier jaar lang heb ik dan als adviseur gewerkt op een ministerieel kabinet rond internationale handel en internationale betrekkingen. Vervolgens ging ik aan de slag bij VOKA, het Vlaams netwerk van ondernemers. Om dan naar Londen te verhuizen waar ik een internationale functie heb opgenomen in een denktank. Het was in Londen dat ik opnieuw in contact ben gekomen met de advocatuur waarbij ik de kans kreeg om grote advocatenkantoren te helpen in hun proces naar internationalisering. Daarbij heb ik bij verschillende internationale groepen vooral gefocust op strategie, internationale uitbreiding van kantoren, enz. Uiteindelijk werd ik gecontacteerd door Sheppard Mullin dat hier in Brussel wou openen.

Sheppard Mullin heeft ondertussen kantoren in Europa, Azië en in de VS. De klanten die wij bedienen zijn eerder tech bedrijven uit de silicon valley. We hebben ook veel klanten in de entertainment industrie, onder andere Hollywood studios. Maar ook acteurs en actrices die ook heel wat business voorstellen op hun eentje. Daarnaast werken we voor heel wat grote banken in Amerika. We hebben ook een cliënteel in Azië en uiteraard ook in Europa. Zelf doe ik de jongste tijd veel privacy law, met name regels rond de behandeling van persoonsgegevens. Aangezien wij met veel tech bedrijven werken ligt dat heel gevoelig. Ik heb vaste dossiers en vaste klanten en moet vaak naar het buitenland. Je moet er altijd zijn voor je klant want “clients come first”. De ene dag kan ik rustig werken aan een contract. De andere dag is er een inspectie bij een klant en dan moet ik daarheen om mijn klant te beschermen.

"Dus als je moet kiezen tussen die veelheid aan opleidingen, stel je dan vooral de vraag: wat maakt mij gelukkig en waar kan ik iets betekenen in de toekomst? Stel je ook de vraag in welke context je later wil functioneren. De opleiding die je kiest is maar een vector die je er naartoe leidt."

Mij moet je niets meer vragen over familierecht of nalatenschap. Maar belangrijk zijn wel de methodiek en discipline die je aan je opleiding Rechten overhoudt. De wijze waarop je aanleert om systematisch teksten te analyseren en te begrijpen. Hoe je in zeer korte tijd veel materie leert op te nemen en ook hoe je leert zelfstandig te werken.

Keuzes maken is niet eenvoudig. Temeer omdat we leven in een maatschappij waar we eigenlijk teveel keuze hebben. De ene zegt: hoe meer keuze hoe gelukkiger de mens. De andere beweert het tegendeel. Ken je het boek “The tyranny of choice” (van auteur Renata Salecl, n.v.d.r.)? Zelf denk ik dat er soms teveel wordt gefocust op het individueel kunnen kiezen. Op je 17de ben je niet altijd voldoende matuur om die veelheid aan keuzes aan te kunnen. Dus als je moet kiezen tussen die veelheid aan opleidingen, stel je dan vooral de vraag: wat maakt mij gelukkig en waar kan ik iets betekenen in de toekomst? Stel je ook de vraag in welke context je later wil functioneren. De opleiding die je kiest is maar een vector die je er naartoe leidt.