Paul De Vylder (1942-2022): mijn, mijn werk
Deze pagina maakt deel uit van ons tentoonstellingsarchief. De betreffende tentoonstelling werd gehouden van 27-08-2022 tot 01-10-2022
Beeldend kunstenaar en auteur Paul De Vylder, eredocent van KASK te Gent, is overleden op 12 mei 2022. Na een beroerte in 2019 kon De Vylder in zijn ziekenhuisbed eerst enkel schriftelijk communiceren. Op het eerste briefje vroeg hij naar zijn werk: “mijn, mijn… werk”.
De tentoonstelling in VANDENHOVE toont, naar aanleiding van recente schenkingen, een selectie uit het oeuvre met schilderijen, sculpturen en fotowerken van 1963 tot 2019 uit de collecties van Museum Dhondt-Dhaenens, S.M.A.K. en VANDENHOVE.
Beeldend kunstenaar Paul De Vylder is opgeleid als schilder en graficus in de academies van Antwerpen, Sint-Niklaas en Ljubljana. Hij debuteerde begin de jaren ’60 met kleurrijke, wildgeschilderde voorstellingen van figuren, en in 1966 met cybernetisch werk. Na zijn studie kunstgeschiedenis heeft hij een kritisch beeldend oeuvre opgebouwd dat materiaal en inzichten verwerkt uit de kunstgeschiedenis, de semiotiek en de beeldwetenschap. Dit oeuvre, dat De Vylder tentoonstelt vanaf het begin van de jaren ’80, is opgebouwd uit beeldreeksen, sculpturen en fotowerken, zoals bijvoorbeeld Quarantaine (1981-82), ‘pekschilderijen’ geïnspireerd door filmstills van latent gewelddadige interieurscenes in close-up en vervormde perspectieven, de tekeningenreeks dr. Joseph Goebels: Onopgeloste mediaraadsels (1983), Gems of Power (1985-86) met gegraveerde lederen enkel- en polsbanden waarmee gewonde soldaten op de veldoperatietafels werden vastgebonden, de fotoreeks Cargo Cult: The Trickeries and Ritual Cunning of the Western Iconological Tradition (1996), de computertekeningen Les Demoiselles de Saint Antoine (2017-19), e.a.
De Vylder, docent semiotiek aan het KASK in Gent, was ook een scherp en eigenzinnig theoreticus. Zijn essays werden verzameld in Onevenredige lichamen. Over de onmogelijkheid van het spreken (2004) en De God die zijn vrouw had opgegeten. Codes en rituelen: over de listigheid van de rede (2014). Hij heeft zijn artistiek parcours besproken in De O van Giotto. Gesprekken met Koen Brams en Dirk Pültau (2016).
Het oeuvre van De Vylder was zelden te zien. Aanvankelijk in MDD (1980), het laatst in de Verbeke Foundation in Kemzeke (2020-21). Hij heeft nooit commercieel gewerkt en tentoongesteld, hij was veeleer een artist’s artist. De Vylder kreeg de Prijs voor Beeldende Kunst van de Vlaamse Gemeenschap in 1992. Het werk aanwezig in de collecties van MUHKA en Mu.ZEE, (waar De Vylder een overzichtstentoonstelling had in 1996) werd recent aangevuld met belangrijke sets van monumentale pekschilderijen en sculpturen in de collecties van het VANDENHOVE Centrum (2019), en MDD en S.M.A.K.(2022).
De tentoonstelling, samengesteld uit werk in de collecties van KBS/VANDENHOVE Centrum, MDD, SMAK en Mu.ZEE, toont een samenvatting van het oeuvre, met vroeg werk, pekschilderijen, sculpturen en fotowerken.
Gecureerd door Bart Verschaffel, Antony Hudek en Michiel Van Damme.
Productie: Bram Vandeveire, Michiel van Damme, An-Valerie Vandromme