Research Brief 86. Transferable skills: hoe zien we het bos door de bomen?

Professor Filip De Fruyt

(10 juli 2024) Op de arbeidsmarkt van de 21e eeuw zijn kennis en expertise niet langer voldoende. Werkgevers zijn vandaag ook op zoek naar zogenaamde ‘transferable skills’. Dat zijn vaardigheden zoals empathie, innovativiteit, doorzettingsvermogen en letterlijk honderden andere. De afgelopen jaren hebben mijn team en ik onderzoek gedaan naar welke vaardigheden nu belangrijk zijn op de huidige arbeidsmarkt en hoe we daarop kunnen anticiperen tijdens de studietijd.

Blog post 86-1.png

Soms worden ‘transferable skills’ ook ‘soft skills’ genoemd, maar dat is een verkeerde term, want er is niets ‘soft’ aan deze skills. Integendeel, sommigen zijn ‘hard’ om te leren en vragen een continu leerproces.

Maar op welke vaardigheden moet er gefocust worden in onderwijs en in talent management in bedrijven?

Taxonomie

De afgelopen jaren hebben mijn team en ik onderzoek gedaan naar welke vaardigheden nu belangrijk zijn op de huidige arbeidsmarkt, maar ook op die van morgen. Er zijn tientallen modellen voorhanden die die vaardigheden in kaart proberen brengen, variërend van modellen met een handvol vaardigheden tot modellen met honderden vaardigheden. Niet verwonderlijk dat curriculumverantwoordelijken in het onderwijs en human resources managers in organisaties het bos door de bomen niet meer zien.

We hebben een omvangrijke steekproef gevraagd om hun vaardigheden te beschrijven aan de hand van verschillende van deze modellen. Met behulp van empirische data-reductietechnieken zijn we vervolgens tot een overkoepelende indeling gekomen in vijf grote groepen vaardigheden:

  1. Samenwerken: dat gaat over contact leggen, presenteren, communiceren, …
  2. Welwillendheid: met vaardigheden zoals vertrouwen, empathie, respect, …
  3. Openheid: bijvoorbeeld innovativiteit, creativiteit, leergierigheid, …
  4. Zelfsturing: kunnen plannen, organiseren, doorzetten, …
  5. Emotieregulatie: waar het gaat over beheersing, draagkracht hebben, emoties kunnen ventileren, …

Deze groepen dienen als uitgangspunt voor het design van een curriculum in het onderwijs en het opzetten van een talent management programma in bedrijven. Ook de OESO gebruikt dit model voor het meten van vaardigheden in hun internationaal vergelijkend onderzoek.

Volgende stap?

Nu we een degelijke opdeling ter beschikking hebben moeten we twee dingen doen. Ten eerste instrumenten ontwikkelen om deze vaardigheden te meten. Daarin is inmiddels goede vooruitgang gemaakt.

Ten tweede moeten we methoden en een opleidingsaanbod uitwerken zodat studenten en werknemers deze vaardigheden verder kunnen ontwikkelen. Samen met mijn collega’s van het Institute Ayrton Senna hebben we het MySKILLS programma uitgewerkt, steunend op deze vijf groepen vaardigheden, dat momenteel door duizenden Braziliaanse studenten in het publiek onderwijs wordt gebruikt (zie eventueel deze video). Recent toonde ik tijdens een aantal lezingen voor Chief Human Resrouces Officers van bedrijven hoe dit model ook kan gebruikt worden voor talent management en ontwikkeling in bedrijven. Op die manier sluiten studie en arbeidsmarkt naadloos op elkaar aan en bieden ze een gemeenschappelijke taal en kader georiënteerd op levenslang leren.

Blog post 86-2.pngDaarnaast moet ook onderzocht worden in welke mate sommige vaardigheden kunnen ondersteund of misschien zelfs overgenomen worden door artificiële intelligentie. Dit alles vergt een multidisciplinaire aanpak van psychologen, pedagogen, arbeidskundigen, ergonomen, economen en data-analisten.

Met deze inzichten kunnen studenten en werknemers beter voorbereid worden op de uitdagingen van de arbeidsmarkt van de 21e eeuw. Inderdaad, wanneer studenten vaardigheden uit elk van deze vijf grote groepen verder ontwikkelen tijdens hun schoolcarrière zal dit direct impact hebben op hun schools functioneren en studieresultaten, maar ook op hun welbevinden. Het is een én-én verhaal: kennis en expertise (wiskunde, taal, STEM, …) blijven belangrijk, maar vaardigheden zijn dat ook.

Bedrijven gaan hierop moeten bouwen en de verdere ontwikkeling van hun werknemers moeten ondersteunen. De traditionele evaluatie van werkprestaties zal plaats moeten maken voor een evaluatie van leerprestaties: ontdekken wat men graag doet en leren van vaardigheden zullen de basis ingrediënten vormen van duurzaam talent management voor iedereen: “No employee left behind”.

Door professor Filip De Fruyt (Vakgroep Ontwikkelings-, Persoonlijkheids- en Sociale Psychologie; Filip.DeFruyt@UGent.be)

Lees zeker ook de andere Research Briefs van UGent @ Work!